Kiribati is een Polynesisch eilandnationaal gelegen in het westelijk deel van de centrale Pacific Ocean. Het eiland is onder verdeeld in drie hoofdgroepen die Gilbert-, Phoenix- en Line Islands worden genoemd.
Kiribati werd bewoond door Micronesische en Polynesische bevolkingsgroepen vanaf ongeveer 3000 jaar geleden. De eerste Europese ontdekking van de eilanden werd gedaan door de Spaanse ontdekkingsreiziger Alvaro de Mendaña y Neira in 1568, die ze “Las Islas Españolas” noemde. Het eiland werd vervolgens bezet door de Engelsen in 1788 en werd later een onderdeel van de Britse kolonie van de Gilbert- en Ellice-eilanden. In de 19e eeuw waren de eilanden een belangrijke stop voor whalers en rumrunners.
Onafhankelijk sinds 1979
Kiribati behoorde tot de Britse kolonie van de Gilbert- en Ellice-eilanden tot 1 januari 1979, toen de archipel onafhankelijk werd. De naam Kiribati is afgeleid van het Gilbertese woord Kiribati, dat zoveel als “Giordaan” betekent.
Een naam uit 1820
De eilandengroep kreeg zijn huidige naam in 1820, toen de Britse navigator John Gilbert de eilanden “Gilberts” noemde. In 1892 werd de eilandengroep door de Britse en Amerikaanse ontdekkingsreizigers opnieuw ontdekt.
Kiribati werd een Britse kolonie in 1892 en een onafhankelijke natie in 1979. Het land is lid van de Verenigde Naties en de Commonwealth of Nations. In 2003 werd Kiribati het eerste land dat de Internationale Dateline verschoof, zodat het hetzelfde tijdzonesysteem kon delen met Samoa en Tokelau.
Een bedreigd land door de natuur
Kiribati is een van de meest kwetsbare landen ter wereld als het gaat om de gevolgen van klimaatverandering, met een groot deel van het land dat minder dan 2 meter boven de zeespiegel ligt. De eilandengroep is ook bedreigd door overbevissing en erosie.
Het is een republiek die sinds 1979 onafhankelijk is van Groot-Brittannië. In 2015 heeft de overheid van Kiribati een landbouwproject gelanceerd met het doel om de eilandbewoners meer zelfvoorzienend te maken en minder afhankelijk te maken van voedselimport.